Jeroen Janssen

Jeroen Janssen wordt geboren in 1963. Reeds op de kleuterschool blijkt hij voor niet veel anders te deugen dan voor tekenen. Hij studeert vrije grafiek aan het Sint-Lucasinstituut te Gent.
Zijn eerste strips maakt hij in Rwanda, waar hij lesgeeft aan de kunstschool van Nyundo. Voor zijn debuut Muzungu, Sluipend gif, dat hij tekent in de periode van de genocide van 1994, ontvangt hij in 1998 de prijs van het festival van Haarlem. Hij publiceert regelmatig albums, en ook kortverhalen in o.a. Zone 5300 (NL) en XXI (F), en zijn getekende reportages verschijnen o.a. in Mo*, Humo en apache.be. Op scenario van Pieter van Oudheusden tekent hij o.a. de epische Rwandese dierenfabels over Bakamé. De laatste jaren legt Jeroen Janssen zich vooral toe op getekende reportages. Zo oogst hij succes met zijn graphic novel "Doel", een vuistdikke getekende reportage over het bedreigde polderdorp, dat reeds na enkele maanden uitverkocht was. Met "Abadaringi" keert hij in 2016 terug naar zijn kunstschool in Rwanda. Recent verscheen "Er wonen nog mensen - Tekenen van leven in Doel", een nieuw "slow journalism" verslag over het herlevende havendorp. In 2018 wint Jeroen Janssen de Bronzen Adhemar, de belangrijkste onderscheiding in het Nederlandse taalgebied. Samen met Hilde Baele maakt hij in 2020 'Mijn kameraad Che Guevara' en met Arezoo Moradi  werkt hij samen voor 'Landloos als de wind' (2023).