Wij Twee Samen

Ephameron tekende en schreef een autobiografisch verslag over de manier waarop de ziekte van haar vader - primair progressieve afasie - zijn omgeving het afgelopen decennium raakte. In haar typerende collagestijl, waar geen lijn of kleurvlak verloren staat, vertelt de auteur een aangrijpend verhaal waarin woord en beeld elkaar aanvullen tot een caleidoscopisch geheel. Waar de visuele chaos soms tot verwarrende abstractie leidt, brengt de kwetsbare tekst je weer terug naar de melancholische herkenbaarheid van Ephameron. Een gelaagd beeldverhaal om te lezen, herlezen en herherlezen. Recensie(s) 'Wij twee samen' is geen klassiek stripverhaal, maar een persoonlijk verslag van de auteur over de aftakeling van haar vader, wiens dementie verergert. 'Wij twee samen' zijn de laatste begrijpelijke woorden die de voormalig professor kunstgeschiedenis uitsprak. De ziekte en de relatie van de dochter en vader worden weergegeven in beelden en tekst, die niet altijd direct verband met elkaar lijken te hebben. De lezer wordt uitgenodigd mee te gaan in het verdriet van de auteur, zelf de woorden te proeven en de relatie met de beelden te leggen. Gaandeweg verschuift het perspectief naar dat van de vader. 'Wij twee samen' is geen gemakkelijk boek. Zowel de vorm als de inhoud vragen veel van de lezer en daar moet je maar net zin in hebben. Het is wel een origineel beeldverhaal vol melancholie en verdriet. Gerard Zeegers